Hip-Hop – miejska kultura i gatunek muzyczny
powstały w afroamerykańskich społecznościach w Nowym Jorku w latach
siedemdziesiątych XX wieku. DJ Afrika Bambaataa wprowadził pojęcie czterech
filarów hip-hopu, którymi są rap, DJ'ing, b-boying i graffiti. Część
środowiska hip-hopowego dodaje jeszcze piąty filar – wiedzę, gdyż jej brak
wywołuje nieprawdziwy, stereotypowy wizerunek tej kultury. Innym, ważnym
elementem jest beatbox.
Od momentu powstania w Południowym Bronxie, hip-hop kultura rozprzestrzeniła
się na cały świat. Muzyka hip-hop powstała gdy DJ'e zaczęli tworzyć bity za
pomocą zapętlania zapisów partii solowych granych oryginalnie na perkusji na
dwóch gramofonach, robiąc tak zwany sampling. Do tego doszedł rap, czyli
rodzaj ekspresji wokalnej polegający na rytmicznym wypowiadaniu słów i ich
rymowaniu i beatbox – technika wokalna polegająca głównie na naśladowaniu
dźwięków i różnych efektów technicznych stosowanych przez DJ'ów. Oryginalny
taniec i styl ubierania się stworzony przez fanów nowej muzyki, spowodował
rozbudowę i udoskonalenie się wciąż powstającej kultury.
